Heroïne

HEROÏNE: WAT IS HET?

Heroïne is een illegale drug die zeer verslavend is. Overal in de wereld wordt door miljoenen verslaafden heroïne gebruikt, die niet in staat zijn om de vreselijke drang te overwinnen. Ze gaan elke dag door met gebruiken omdat ze de verschrikkingen van het afkicken niet onder ogen kunnen zien.

Heroïne wordt (net als opium en morfine) van de hars van de papaverplant gemaakt. Eerst wordt de melkachtige, sapachtige opium uit de bol van de papaverbloem gehaald. Deze opium wordt gezuiverd om morfine te maken en dan wordt het verder tot verschillende vormen van heroïne verwerkt.

Heroïne wordt meestal geïnjecteerd, wat voor de gebruiker, naast het leed van de verslaving zelf, bijkomende risico’s zoals AIDS of andere infecties met zich meebrengt.

“Heroïne sloot me af van de rest van de wereld. Mijn ouders zetten me het huis uit. Mijn vrienden en broers wilden me niet meer zien. Ik was helemaal alleen.” –  Suzanne

 

Bron van de afbeeldingen: istock.com/Peeter Viisimaa

De oorsprong van heroïne

Heroïne werd in 1898 voor het eerst door het Duitse farmaceutische bedrijf Bayer vervaardigd en werd op de markt gebracht als behandeling voor tuberculose en als geneesmiddel voor morfineverslaving.

Een vicieuze cirkel

Rond 1850 was opiumverslaving in de Verenigde Staten een groot probleem. De “oplossing” was om opiumverslaafden een minder sterk werkend en zogenaamd “niet-verslavend” substituut te geven – morfine. Morfineverslaving werd al snel een groter probleem dan opiumverslaving.

Net als bij opium, werd het morfineprobleem opgelost met een ander “niet-verslavend” substituut – heroïne, dat zelfs nog verslavender dan morfine bleek te zijn. Met het heroïneprobleem kwam weer een ander “niet-verslavend” substituut – de drug die nu bekend staat als methadon. Het werd in 1937 voor het eerst ontwikkeld door een Duitse wetenschapper, die naar een chirurgische pijnstiller zocht. Het werd naar de VS geëxporteerd en kreeg in 1947 de handelsnaam “Dolophine”. Het kreeg later een andere naam, methadon, en werd al snel overal als behandeling van heroïneverslaving gebruikt. Het bleek helaas zelfs nog verslavender dan heroïne te zijn.

Tegen het einde van de jaren 90, was het sterftecijfer onder heroïneverslaafden naar schatting twintig keer zo hoog als de rest van de bevolking.